Lucyna Kornobys

Od 15 roku życia w związku ze schorzeniami kolan jest osobą niepełnosprawną. Ukończyła technikum gastronomiczne, a w 2005 studia z zakresu administracji na Uniwersytecie Wrocławskim. Pracowała w zakładzie pracy chronionej, od 2007 była zatrudniona jako referent w zespole szkół. W 2011 podjęła pracę w urzędzie miasta w Jeleniej Górze, gdzie została urzędniczką zajmującą się m.in. sprawami osób niepełnosprawnych i wolontariatu. Została zawodniczką Startu Wrocław, zajęła się uprawianiem siatkówki na siedząco, a także pchnięcie kulą, rzut oszczepem i rzut dyskiem. Pierwszy medal mistrzostw świata (srebro w rzucie oszczepem w kategorii F33–34/52–53) zdobyła w 2011, w 2015 zajęła 2. miejsce w rzucie oszczepem (F34) i 3. miejsce w pchnięciu kulą (F34). W obu konkurencjach wywalczyła kilka medali mistrzostw Europy, w tym w 2016 złoty medal w pchnięciu kulą (F34). W tej konkurencji na Letnich Igrzyskach Paraolimpijskich w Rio de Janeiro w 2016 zajęła drugie miejsce. Kolejne medale wywalczyła podczas mistrzostw Europy w Berlinie w 2018. Zajęła tam w rzucie oszczepem trzecie miejsce z wynikiem 16,22 m. Zwyciężyła nadto w swojej kategorii w pchnięciu kulą. W obu konkurencjach pobiła rekord świata dla kategorii F33. W 2019 zdobyła złoty medal w pchnięciu kulą w Dubaju na mistrzostwach świata, ustanawiając wynikiem 7,81 m rekord świata[5]. W 2020 wyróżniona nagrodą „Sport bez Barier” w ramach Plebiscytu „Przeglądu Sportowego”. za https://pl.wikipedia.org/wiki/Lucyna_Kornobys(padziernik 2020)